Święte słowa

Pamięci Księdza Leszka Irka SDS (16.07.1929 – 30.09.2002AD) – Moderatora Centralnej Diakonii Ewangelizacji. Dzień św. Łukasza Patrona CDE, 19.10.2022. A.D.

Dziadku, czy w ruchu Światło-Życie pewne treści są zaszyfrowane? -To jakaś konspiracja?

- Tak, ale skąd ci to przyszło do głowy?

- Czytałem o tym w prasie, a w materiałach oazowych znalazłem wiele słów greckich i łacińskich. Wtedy to mnie zaciekawiło; program też jest bardzo inspirujący w metodycznie odciąganym od Kościoła i laicyzowanym środowisku młodzieży, jak to jest i dzisiaj.

- Które słowa chciałbyś rozszyfrować?

- W Krościenku na Kopiej Górce w stołówce całą ścianę naprzeciw okien pokrywa wielkie malowidło: w centrum krzyż, a na nim inny- równoramienny, złożony z dwóch greckich słów, w pionie FOS (Światło), w poziomie ZOE (Życie); na wielkiej rybie, zajmującej całą szerokość ściany, jest napis KOINONIA+ (wspólnota), u góry po jednej stronie krzyża: MARTYRIA+, (świadectwo, męczeństwo) po drugiej: DIAKONIA+ (służba), a poniżej –jakby na szczycie wielkiej ryby: LEITURGIA+ (liturgia – gr. leiton, ergon – dzieło wspólne).

- Podziwiam – jesteś uważny i spostrzegawczy. Od czego zaczynamy?

- Od tego, że już częściowo rozszyfrowałem przedstawione na tej tajemniczej ścianie symbole. Znak FOS-ZOE to jakby logo Ruchu streszczające cel Odnowy: Światło Ewangelii Zbawienia jest Życiem Bożym i naszym; podążający za Jezusem żyją w świetle. Por. J 8, 12. Kolejne tajemnicze słowo AGAPE – bezinteresowna miłość, która jest więzią doskonałą, jest to klucz do jedności wspólnoty (rodziny, Kościoła, narodu, ludzkości), którą buduje Pan Bóg.

Wielka ryba przypomina mi ocalenie Jonasza proroka, który w jej wnętrzu rozmyślał o swoim nieposłuszeństwie i ucieczce od Boga; potem spełnił zleconą misję i służył jakby z konieczności. (Patrz Jon 2,1-11). Czy KOINONIA (gr. wspólnota) może być tym środowiskiem, w którym osoba dobrze się czuje i dojrzewa do pełni życia, świadectwa, służby i odpowiedzialności w Kościele?

- Tak, to jest właściwym celem, jak pięknie wszystko wyjaśniłeś! Taki jest Boży Plan.

-Dziadku, zrozumiałem, że w ruchu odnowy nie bawimy się w konspirację. Porozmawiajmy jeszcze, na czym polega wtajemniczenie chrześcijańskie?

MISTAGOGIA (– gr. wprowadzenie w tajemnicę <wiary>) to ewangelizacja i liturgia.

- Czy to dotyczy pogan? -Nawet apostołowie nie byli od razu wtajemniczeni we wszystko.

Ksiądz Franciszek Blachnicki opowiadał cierpki żart katolicki obrazujący dziwne skutki nieświadomości: są praktykujący niewierzący i wierzący niepraktykujący. To nie są żarty!

Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie. Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: <<Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić a nie światu?>>
W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: <<Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał Moją naukę,
a Ojciec umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać>>. J 14,21-23 (BT).

- To wspaniała Obietnica Jezusa: każdy, kto jest Mu posłuszny z miłości, może osobiście poznać Go, bo otrzyma prywatne objawienie! A więc to On, sam Syn Boży, jest tajemnicą -EMMANUELEM?! (IMMANUEL – w jęz. hebr. znaczy: Bóg z nami; mieszka pośród nas).

-Już wiem: miłość jest warunkiem wtajemniczenia. Jan Apostoł w 1 Liście tak pisze:

„Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością”. 1J 4,7-8. (BT).
Myślę, że miłość wyraża się i spełnia we wspólnocie; tu się wyjaśnia kolejna tajemnica; aby kochać potrzebujemy jedni drugich. Samotność idzie w parze z pustką, bezsilnością, lękiem
i zagubieniem w obcym świecie. Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam… Por. Rdz 2,18a.

- Dziadku, już wiem, te święte słowa to musi być Ewangelia (Dobra Nowina) o Jezusie Synu Bożym, który przyszedł na świat, aby uczynić nas szczęśliwymi, nie tylko w tym życiu, ale i w przyszłym. Por 1Kor 15,19. W związku z tym chciałbym wiedzieć, do czego odnosi się skrót CDE? –Centralna Diakonia Ewangelizacji, której Moderatorem krajowym był wtedy ks. Leszek Irek SDS. -Jeżeli też ma służyć Mistagogii, to w jaką rzeczywistość nas wprowadza? Przypomina mi się opowieść o pisarzu, który przez całą noc czytał Nowy Testament, może pierwszy raz w życiu wziął do ręki Ewangelię? (-Czy to był Julian Tuwim, a może Roman Brandstaetter?) O świcie ktoś (- Stanisław Wyspiański?) Zobaczył go siedzącego na schodach domu i zapytał, dlaczego nie jest w mieszkaniu, a on mówi: Nie mogę tam wejść, bo wnętrze jest pełne Świętych Słów - wszystko się tam wydarzyło. -Przedziwny realizm Słowa HADAWAR, które Stało się Ciałem. -To był początek jego wiary w Jezusa Mesjasza.

Siedzibą Diakonii Ewangelizacji Ruchu Światło-Życie był dom CDE przy żwirowni w Nieboczowach k. Raciborza. -To fantastyczne, myślę, że nawet lokalizacja przy żwirowni ma też swoje znaczenie. Chodzi o to żeby nie budować swego domu na piasku, ale na mocnym fundamencie. (Por. Mt 7, 24-29; Łk 6,47nn). Niestety dziś tamtej wioski już nie ma. Z powodu podtopień z Odry wioskę przeniesiono wyżej, a w dawnym korycie Odry zrobiono sztuczny zalew. –To też ma znaczenie symboliczne? –Tak, Prawda nie da się zatopić! - Plan Wielkiej Ewangelizacji Ad Christum Redemptorem (Do Chrystusa Odkupiciela) w związku z encykliką JP2 –Redemptor hominis i wezwaniem papieża: „Otwórzcie drzwi Chrystusowi”, zakładał, że na Jubileusz Jasnogórski i Tysiąclecie Państwa, cała Polska usłyszy i zobaczy sfilmowaną przez Johna Heymana Ewangelię św. Łukasza pt. Jezus. Początek był śmiały jak na sytuację Kościoła w PRL, ale przekraczał ramy czasowe Wielkiego Jubileuszu, bo głoszenie Ewangelii jest stałą misją Kościoła. Por. Mt 28,18-20
Dziadku, papież Franciszek napisał List Pasterski (encyklikę) „Ewangelii gaudium”- czy ty doświadczyłeś tej radości? Czy to również była przygoda twego życia? – A może nadal jest?
–Do końca. Powodem mogą być drobiazgi. - Kolega z pracy pochwalił się nowym kalkulatorem Sharp – wtedy był to towar luksusowy. Pomyślałem: Czy ja mogę mieć podobny kalkulator? Byłem w Nieboczowach na święta Bożego Narodzenia. Przed wieczorem ks. Leszek wrócił z Niemiec. Prowadził rekolekcje w Hotelu Robotniczym. Z dwustu pensjonariuszy do świetlicy, w której były planowane rekolekcje z filmem Jezus, zeszło osiem osób. Miejscowy Pastor pożyczył księdzu projektor, aby wyświetlił film, a po udanym nabożeństwie jeszcze zaopatrzył w paliwo na powrót. Szczęśliwy Sep, któremu żona na święta urodziła synka, hojnie obdarował księdza i swoim samochodem przyjechał do Nieboczów, żeby pomóc rozładować bagaż, dzielić się z nami radością ojcowską i w prezencie pod choinkę dał wszystkim członkom CDE siedzącym przy stole kalkulatorki Sharp na baterie słoneczne. Po kolacji z pośpiechem wrócił do rodzinnego domu.

Kiedyś Ksiądz Leszek zachorował i nie mógł z nami jechać swoim samochodem do Pławniowic, aby tam sprawować Eucharystię i wygłosić homilię na Oazie. Ola z gitarą miała prowadzić śpiew, moim zadaniem było powiedzieć świadectwo nawrócenia i orędzie o Bożej miłości: Kerygmat (od gr. keruzein –krzyczeć). Na ewangelizację z Filmem Jezus do dawnego pałacu von Balstro^em mogliśmy dojechać autobusem, a ksiądz Leszek potrzebował zastępstwa. Powiedziałem, że ta choroba ma przyczyny duchowe. Por. J11,4. -Pani doktor, która tam była
i to usłyszała, sarkastycznie spytała: Skąd wzięliście takiego wariata? Brak odpowiedzi, teraz był nam potrzebny plan B! - Oczywiście, jedziemy z Olą autobusem – powiedziałem po namyśle, ale najlepiej będzie żeby przyjechał ks. Joachim z Rybnika, odprawił Mszę Św. w zastępstwie księdza Leszka i powiedział homilię, a po nabożeństwie mógłby nas odwieźć swym autem do domu.

Dotarliśmy autobusem na miejsce kwadrans przed dwudziestą. Za pięć minut zjawił się też ksiądz Joachim. Na powitanie Ola przekazała mu zlecenie: Przebieraj się, bo o godz. 20tej spełnisz posługę w zastępstwie Ks. Leszka i razem przeprowadzimy Nabożeństwo z filmem Jezus.

- To właśnie był nasz plan B. Potem ks. Joachim odwiózł nas do domu; około drugiej nad ranem dotarł na nocleg u swojej mamy w Pawłowiczkach, a na szóstą rano miał jechać do Zabrza
i odprawić Eucharystię w swojej parafii. To była godna ofiara ks. Joachima za ks. Leszka!

- Dziadku, podoba mi się; działanie zespołu CDE mimo przeszkód Ktoś wyreżyserował!

- Masz rację, prawie przez cały czas mieliśmy świadomość, że Wielka Ewangelizacja nas przerasta i skuteczność naszej posługi ostatecznie nie zależy od nas.
„Albowiem to Bóg jest (.) sprawcą chcenia i działania zgodnie z Jego wolą”. Flp 2,13.
- Jasne, a więc cała praca zespołu CDE jest radosnym trudem podobnie jak dobre żniwa!
-Czy spotkałeś jeszcze ks. Joachima? Tak, pojechałem z br. Romualdem Jóźków na oazowe spotkanie do Nieboczów. Niedzielę spędzaliśmy w towarzystwie dziewcząt i zamiast wracać od razu po obiedzie chcieliśmy świętować do wieczora z ks. Joachimem z Zabrza. Było to w okresie Bożego Narodzenia. Uzgodniliśmy, że gdyby ks. Achim, tak nasz Moderator zdrabniał imię ks. Joachima, przyjechał o g. szesnastej, to byśmy poświętowali razem do wieczora, a potem odwiózłby nas swym autem na dworzec. Ponieważ do 16tej nie przyjechał wyszliśmy przez żwirownię do szosy w kierunku Raciborza licząc na stopa. Nikt się nie zatrzymał. Romuald postanowił czekać aż do skutku, a ja wróciłem. Oczekująca grupa dziewcząt z ks. Joachimem powitała mnie głośnym Oo! Ks. Achim przyjechał o 16,10. I dostał naganę: Spóźniłeś się, Romuald i Roman właśnie odeszli, widać jeszcze w oddali na tle śniegu ich plecaki: niebieski i czerwony. Na to Gość odpowiedział: Jak to, nie byliśmy umówieni. Jestem pewien, że Roman wróci; stąd ten okrzyk Ooo. Tak radośnie minął czas, że gdy wbiegliśmy na peron nasz pociąg ruszał. Jutro do pracy, a to ostatni pociąg myślałem biegnąc. Pociąg zatrzymał się, wsiadłem, a grupa odprowadzających mnie biegła dalej. Maszynista ponownie zatrzymał pociąg. W przedziale siedział zdziwiony Romuald. Przez otwarte drzwi pokazałem grupę dziewcząt i księdza Joachima, który przyjechał na pobożne życzenie. Oczekiwany Gość i tym razem nas nie zawiódł!
-Dziadku, to mnie zachwyca; szczególnie skuteczność głoszenia Słowa mimo przeszkód.
-Czy ks. Leszek potem wyzdrowiał? Tak i jeszcze posługiwał jako Moderator CDE przez kilka lat. Nawet po późniejszym udarze. Jednak nie spotkaliśmy się tylko pisaliśmy listy. Ksiądz Leszek przysyłał mi zaproszenia z Nieboczów na Dzień Świętego Łukasza, Patrona ewangelizacji, gdy nie otrzymałem zaproszenia pomyślałem: Co to ma znaczyć, że tym razem nie mam zaproszenia? Siostra z Rybnika napisała do mnie list ze smutną wiadomością: Ks. Leszek nie przysłał ci zaproszenia i już nie przyśle, bo zmarł 30.09.2002 AD. W tej wiadomości była nagana i odpowiedź na niepokorną myśl, że nie zastanawiałem się czy Moderator jest w kraju i czy jest zdrowy.

KERYGMAT – Słowo Boże głoszone Tobie, mnie, nam

- Dziadku, to rewelacja! Tego potrzebuję i w związku z tym mam kolejne pytania:
Skoro Ruch Oazowy był realizacją posoborowej odnowy Kościoła, to jakie dziedziny życia (osób
i wspólnot) obejmował?

W skrócie i dużym uproszczeniu możemy powiedzieć, że sedno rekolekcji stanowił Kerygmat – czyli głoszenie Dobrej Nowiny o zbawieniu: 1) Bóg kocha Ciebie i ma dla Twojego życia wspaniały plan. 2) Człowiek jest grzeszny i dlatego nie doświadcza, ani nie jest świadomy Bożej Miłości, przez co nie żyje według powołania, ani nie osiąga celu, dla którego Bóg nas stworzył. 3) Jezus Chrystus – Bóg, który stał się Człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia zmartwychwstał i żyje, jest jedynym pośrednikiem; On jedna nas z Bogiem. 4) Jezus oczekuje wiary, zaufania i posłuszeństwa Jego nauce tj, poddania Mu swego życia; uznania Go za osobistego Pana i Zbawiciela. 5) Uczestnictwo w misterium Żywego Kościoła dokonuje się przez sakramenty wtajemniczenia. 6) Świadczymy słowem i życiem w mocy Ducha Świętego o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. 7) Godne owoce nawrócenia (lekarstwo dla świata).
- Jak przebiega i czego dotyczy oczekiwana zmiana: nawrócenie, opamiętanie?
1) Odnowa Ewangeliczna korzeni wiary – głoszenie i przyjmowanie z wiarą Słowa Bożego.
2) Odnowa Charyzmatyczna – owoce Nowego Życia za sprawą działania w nas Ducha Świętego.
3) Odnowa Kultu Bożego – czyli liturgia i sakramenty; wtajemniczenie w misterium Chrystusa.

-Dziadku, myślę, że to dobry początek. Każdy chce być kochany, ale ludzie nie zawsze to samo określają słowem miłość; z tym też wiąże się wiele nieporozumień. Jak mam traktować egoizm, pożądliwość szukanie doraźnych i natychmiastowych, mocnych doznań i przyjemności? Zresztą to wszystko musi się nasilać w czasie, bo inaczej pojawia się nuda. Z drugiej strony czy biblijne przykazanie miłości nie dotyczy innego pojęcia? Pewien uczony w Piśmie zapytał Jezusa:
„<< Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?>> Jezus odpowiedział: <<Pierwsze jest¹: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz Pan jest jeden. Będziesz miłował Pana Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ,ma innego przykazania większego od tych>>”²

Ta Miłość nie bierze się z naszych popędów, upodobań, czy orientacji. Św. Jan Apostoł pisze:
„Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, bo miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje narodził się z Boga i zna Boga”.³ Właśnie z tej racji św. Paweł pisze, że miłość przewyższa wiarę i nadzieję⁴,
-Racja, ale mam kolejne pytanie: Co znaczy zwrot św. Jana: <<Kto miłuje narodził się z Boga i zna Boga>>? –Możemy powiedzie

, że Nowe Narodzenie dokonuje się przez wiarę i chrzest. Dlaczego nie wiedział o tym Nikodem? –Może my jesteśmy w lepszej sytuacji, bo po zmartwychwstaniu Jezusa mamy Ducha Świętego, Ewangelię i nauczanie Kościoła. –Nie wszyscy, bo ponad miliard wyznawców Jezusa Chrystusa na ponad dziewięć miliardów ludności świata to mały procent, a przy tym nie zawsze ilość przechodzi w jakość i dlatego tak bardzo brakuje poznania i doświadczania Bożej Miłości; świat koniecznie potrzebuje prawdziwych, dojrzałych
i ofiarnych uczniów Chrystusa.
–Cóż to za Potrzeba?! Leszek Kołakowski dość sarkastycznie powiedział: w ujęciu naturalizmu J.J. Rousseau człowiek uznał, że jest zadowolony ze swojej <upadłej> natury. Czy oprócz zdrowia i niespełnienia nic mu już do szczęścia nie brakuje? Czy przyczyną tego stanu rzeczy jest kultura?
- Dziadku, pamiętasz tę piosenkę? -Bóg potrzebuje ciebie. Ty potrzebujesz Boga. Ja potrzebuję ciebie… -A więc potrzeba w tym rozumieniu jest brakiem <kwalifikowanym> w relacji osobowej!

Tobie i mnie (nam) do szczęścia brakuje miłości, Bóg jest Miłością, więc brakuje nam Boga!
Jak mam przekonać tego, kto z uporem twierdzi, że Boga nie ma?
- Kwalifikowany brak wymaga doświadczalnego potwierdzenia. W przypadku choroby zgłaszam się do lekarza, który zleca badanie krwi. Wynik jest podstawą dalszego leczenia: brakuje żelaza, magnezu i potasu. To lekarz stwierdza czego potrzebuję I mnie o tym uświadamia.
-Mój rozmówca chciałby sam doświadczalnie poznać brak kwalifikowany. Jak mu w tym pomóc? Weźmy kawałek szwajcarskiego sera. Popatrz tu, gdzie są dziury brakuje sera. Wyobraź sobie jak dziura się powiększa do tego stopnia, że wokół niej w ogóle już nie ma sera. Skąd będziesz wiedział, że brakuje sera? Na opakowaniu został ślad sera, który wcześniej tam był. -To dowód?
- Bardo śmieszne! Potrzebę jako brak kwalifikowany poznajemy w relacji do kogoś lub czegoś.
W bajce o nowych szatach króla pochlebcy wmawiali, że mu nie brakuje ubrania, a dziecko zobaczyło nagość władcy i wykrzyknęło: Król jest nagi!⁵
- Z tego wniosek: do wiary nie doprowadzi nas walka na argumenty, ale świadectwo (siostry lub brata) i doświadczenie Miłości Bożej; tym, który przekonuje jest Duch Święty.

Wiele jest serc, które czekają na Ewangelię.

Wiele jest serc, które czekają wciąż.

Napełnij serce swoje tym kosztownym nasieniem,

A zobaczysz, że Bóg zaprowadzi cię do ludzi.

Sam zobaczysz, że Bóg doprowadzi cię do ludzi,

Których będziesz mógł przyprowadzić do Chrystusa.⁶

-Dziadku, kiedy usłyszałem o Ruchu Światło-Życie w Niemczech, Czechach, Słowacji, Ugandzie, Boliwii, w Chinach i innych miejscach na świecie, mogę powiedzieć, że Kościół jest nadal misyjny, a w nim ruchy odnowy ewangelicznej i charyzmatycznej.

1^ Księga Powtórzonego Prawa 6,4n; Księga Kapłańska 19,18.

2^ Ewangelia św. Marka 12,28d-31.

3^ Pierwszy list Jana Apostoła 4,7.

4^ Pierwszy List św. Pawła do Koryntian 13,13.

5^ Por. Apokalipsa św. Jana: 3,17-19.

6^ Dawna pieśń oazowa śpiewana na nabożeństwach ewangelizacyjnych