Komentarz do Słowa Ef 4, 3-6. Nieszpory na Zesłanie Ducha
Świętego, 8.06.2014AD.
Pięćdziesiątnica ( Zielone Świątki) to święto, które
przypada w siedem tygodni od święta Paschy.
W Starym Testamencie upamiętnia nadanie
Prawa na Synaju [Dekalog]. W Nowym Testamencie,
po Wielkanocy, po Wniebowstąpieniu Jezusa Chrystusa, Nowa Pięćdziesiątnica - Zesłanie Ducha
Świętego – na mocy Nowego Przymierza nadaje Prawu Bożemu wymiar wewnętrzny.
Por. Jr 31, 33.
„Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi
jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką
daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest
Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich” Ef 4,
3-6.(BT). Zaproszenie do jedności
…
Najpierw uwierz, że zaproszenie [wezwanie] jest skierowane [adresowane] właśnie
do ciebie!
Chcesz wiedzieć, kto cię zaprasza i
dlaczego, a raczej dzięki czemu?
- Może najpierw
wyjaśnienie… Słowo Boże zwraca się do
pojedynczej osoby, jako do członka grupy
[osób] żyjących, myślących, działających razem. Przychodzi mi na myśl słowo
„liturgia”, które (pochodzi od słów greckich „leiton” „ergon” i) znaczy „dzieło
wspólne”. ”Dzięki więzi” osób działających wspólnie mamy
też „dzieło wspólne”- a więc właśnie to,
czego wszyscy pragną!
(F. Engels w „Dialektyce przyrody” napisał, że ludzie działający, dążąc do
własnych [konkurencyjnych] celów, uzyskują skutek, którego nikt nie chciał. Dlatego „procesy społeczne” można
rozpatrywać „obiektywnie” na podobieństwo „procesu przyrodniczego”; z pominięciem udziału ich świadomości.
„Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi jaką jest pokój.” – Bóg w Jezusie uczynił już dla nas wszystko. - „Pojednał
ze sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów”. (Por. 2 Kor 5, 19).
Pokój z Bogiem jest darem i stanem
usprawiedliwionych. (Por. Rz 5,1n.)
W przeciwieństwie do tego grzech jest źródłem i stanem niepokoju. (Por. Iz 48,
18; 57, 21.)
– Czy tak bardzo nam zaufał, że starania o jedność i pokój składa w nasze ręce
i nam powierza?
– Tak właśnie Jezus postępuje z przyjaciółmi: „Wy jesteście przyjaciółmi moimi,
jeżeli czynicie to, co wam przykazuję”. J 15,14. Taka przyjaźń zrodzona z
miłości to ostoja jedności i podstawa nadziei.
Przed tygodniem świętowaliśmy Niedzielę Wniebowstąpienia Pańskiego, a dziś
Zesłanie Ducha Świętego. Jezus przed
wniebowstąpieniem powiedział coś przedziwnego, i mam przekonanie – nie tylko na
pocieszenie: „Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeśli nie odejdę,
Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeśli odejdę , poślę Go do was. (…) Gdy
zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy, bo nie będzie
mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy
przyszłe”. (J 16, 7b. 13.) Jezus wypowiedział cudowną Obietnicę i proroctwo, które się spełni, jeśli
wierzysz, że nasz Pan jest prawdomówny i wiarygodny! Obiecuje, że nas nie pozostawi I zapewnia o miłości Ojca: „Albowiem
Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od
Boga. Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca,. (…) To wam powiedziałem, abyście
pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam
zwyciężył świat”. (J 16, 27-28. 33.)
Miłość i pokój boży są tym, co łączy ludzi i buduje wspólnotę, a w ekstremalnych
warunkach decyduje o zachowaniu życia i przetrwaniu. Dlatego również Autor
Listu do Hebrajczyków napomina: „Starajcie się o pokój ze wszystkimi i o
uświęcenie, bez którego nikt nie zobaczy
Pana”. (Hbr 12,14. Por. 1Tes 4,3)
Zanim zbudujemy głębokie relacje miłości i przyjaźni
zacznijmy od zgody, która buduje; utrwala pokój i pojednanie. „Jeżeli to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi” radzi św.
Paweł. Najpierw w Duchu Miłości i Prawdy zgadzamy się z Bogiem, który jest Panem nieba i ziemi. Chcemy żyć, myśleć i działać na Jego warunkach. I na tym
fundamencie budujemy ludzką wspólnotę, według Bożego Planu. „Fundamentu bowiem
nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus
Chrystus. I tak jak ktoś na tym fundamencie buduje (…) tak też jawne się stanie
dzieło każdego: odsłoni je dzień [Pański]; okaże się bowiem w ogniu, który je
wypróbuje, jakie jest”. (1 Kor 3, 11-13.)
Nowa świadomość i nowa motywacja… „Jedno
jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką
daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest.” (Ef 4, 4-5.)
Chrystus nie jest podzielony! Jego Ciało – wspólnota ludzi odkupionych to „boża
budowla” i Nowa Świątynia. „Czyż nie
wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś
zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy
nią jesteście”. (1Kor 3, 16-17.) Także jako osoby „nie należymy już do samych
siebie” – odkupieni za cenę krwi Chrystusa jesteśmy wezwani do chwały, gdyż
otrzymaliśmy nowe życie. (Por. 1 Kor. 6, 19-20; J 15, 8; J 17, 22.)
Dobry, właściwy użytek z wiary… „Jeden jest Bóg i Ojciec
wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we
wszystkich”. (Ef 4, 6.) – To nie jest życzenie, ani przepowiednia, ale
stwierdzenie faktu! To cudowne. Jedyny Bóg Stwórca nieba i ziemi, który jest
Panem wszystkiego, jest naszym Ojcem. On jest ponad i poza światem, ale też
jest w tobie i w nas. Od Niego mamy Życie! On czyni wszelkie dobro w tobie i
przez ciebie ( w nas i przez nas). On ciebie (i nas) potrzebuje, bo nas kocha! Potrzebuje, aby kochać! „Myśmy
poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w
miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim”.
(1 J 4, 16.)