W jedności siła

Słowo zachęty w Nieszporach na Dzień Zesłania Ducha świętego. 5.06.2022 A.D. (Zielone Świątki, Pięćdziesiątnica) Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest, jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich. Ef 4,3-6. (BT). Duch Święty jest Bogiem, Duchem Miłości i Prawdy. Kluczowe słowa: Dawca Życia Bożego [gr. ZOO POJUN], Prawda [hebr. - EMET], wiara [EMUNA] i godny wiary [AMEN]. Cóż stoi na przeszkodzie, abyśmy byli napełnieni i ogarnięci mocą Ducha Świętego? Zielone Świątki, to Wiosna Kościoła. Porzućmy ‘starcze nałogi’, a więc ducha krytycyzmu [osądzanie, narzekanie, mściwość i zgorzknienie]. „z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości”. Ef 4,2. „Za każdy zły czyn nie unoś się gniewem na bliźniego i nie czyń nic, co jest dziełem zuchwalstwa”. Syr 10,6. „(.) Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują. Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”. Mt 5,44b.48 Czy Pan Jezus oczekując od nas doskonałości proponuje coś niemożliwego? Doskonałość możemy uzyskać w miłości i w prawdzie. „Kto zaś zachowuje Jego naukę, w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała”. 1J 2,5. Kto karmi się Słowem Bożym, które jest Prawdą i dąży do jedności w Chrystusie, ten, zgodnie z pragnieniem Pana Jezusa, dąży do świętości. Por. J 17, 17n. Św. Paweł zadaje współwyznawcom, wierzącym w Chrystusa, pytanie retoryczne: „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.(…) Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za [wielką] bowiem cenę zostaliście nabyci . Chwalcie więc Boga w waszym ciele!” 1Kor 3,16; 6,19-20. Por. Ezdr 6,12. Drogą do jedności jest przebaczenie; obowiązek przebaczenia: „Wtedy Piotr podszedł do Niego i zapytał: <> Jezus mu odrzekł: nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy>>”. Mt 18,21-22. Więc przebaczaj bez końca! <>. Łk 17,3. Przebacz, jeśli żałuje. (Żal za grzechy jest jednym z warunków [Sakramentu] Pojednania. Potrzeba więc woli pojednania we wszelkich relacjach). - A co, jeśli odrzuca przebaczenie i nie ma woli pojednania? (Wrogość i pogarda: „pluję na twoje przebaczenie”). Ty jednak dąż do zgody! „Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody by cię nie pociągnął do sędziego, sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia. Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka”. Łk 11,58. Por. Mt 5,25. - Przebaczając uwalniasz się od swego przeciwnika! „Jeszcze nie opieraliście się aż do przelewu krwi, walcząc przeciw grzechowi. (…) Bo kogo miłuje Pan, tego karze, chłoszcze zaś każdego, kogo za syna przyjmuje (…) Starajcie się o pokój ze wszystkimi i o uświęcenie, bez którego nikt nie zobaczy Pana”. Hbr 12,4.6.14. Św. Piotr zachęca: „Przede wszystkim miejcie wytrwałą miłość jedni ku drugim, bo miłość zakrywa wiele grzechów”. 1P 4, 8. – Czyich grzechów? – Moich i bliźniego. Przestań plotkować! Zrezygnuj z zemsty, nie bądź sędzią we własnej sprawie! „Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi. Umiłowani, nie wymierzajcie sami sobie sprawiedliwości, lecz pozostawcie to pomście [Bożej]! Napisano bowiem: Do Mnie należy pomsta, Ja wymierzę zapłatę – mówi Pan – ale: Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód – nakarm go, jeżeli pragnie – napój go! (.) Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj!” Rz 12, 18-21. – Słodka (szlachetna) zemsta zawstydzi złego. Wzajemna troska „Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i dobrych uczynków. Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań, jak to się stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się nawzajem (.)” Hbr ·10, 24-25a Ty, wobec siebie, ciesz się beztroską „Raduj się w Panu, a On spełni pragnienia twego serca”. Ps 37(36),4. „Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was” 1P 5,7. Największym darem miłości jest Obecność Boża „Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca”. J 14,23b-24. Po Zmartwychwstaniu, przed Dniem Wniebowstąpienia Jezus ukazał się Apostołom. „A podczas wspólnego posiłku, kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: <>” Dz 1,4-5. „A Jezus (.) rzekł do nich: <>. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: <>” J 20,21-23. W ten sposób ustanowił sakrament pojednania i dał władzę odpuszczania grzechów. Pięćdziesiątnica „Kiedy nadszedł wreszcie Dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. (…) Jeden Duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim, tego co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę”. Dz 2, 1-4; 4,31-33. – W ten sposób Duch Święty umocnił pierwotny Kościół. Opr. R.K.